Mistiklenemedim tam anlamıyla

Somutlaşmaktan oldum olası ölesiye korkmuşumdur. Her bir yaşananın içine az mistik şekerleme koymak gibi bir tutardayım. Düpedüz yaşamanın bir ölümcül hastalık olduğuna inandığımdan beri rengarenk, saça savura yaparım en basit eylemlerimi. Aslında ortaokuldan beri de korsan kitap almamıştım. Taa ki kardeşimle motosiklet turunda kendimi inciraltında bir kitap çadırında bulana kadar. Kafamın alkolsüz güzel olduğu anlardan biriydi ki (kafam daima alkolsüz güzeldir de pek kimse bilmez) hayvani bir kitap hastalığımla 4 kitabı motosikletin bagajına attım. Bu salaklığı yaptığıma inanamıyorum bir mistiklik uğruna :) çünkü bugün bitirdiğim "yedi evin sırları"nın en sırlı kısmını ki emin değilim ama sırlı bi şekilde eksik sayfalara gömdüm :) aferin yine bana! Hamarat gözdenin hatırlattığı şarkıyı söylüyorum bu arada çaktırmadan "oldumu şimdi oldu mu ya?" Emeğe saygı adına her ay düzenli olarak madden düzüldüğüm kitap siparişlerime dönüyorum. Ulan kapitalizm en çok bu devrede anana avradına küfür ediyorum senin. Kitapların ücretsiz dağıtıldığı bir dünyaya dönmedikçe o hıyarca yorumları okuyup okuyup lanet edeceğiz bilinçsiz kullanılan sosyal medyada. Teröre ve milli savunmaya harcanan paramızın matbaalara harcandığı bir dünya dileğiyle... Eğitim şart...